Tijdens een speltherapie vindt de begeleiding vooral al spelend, oefenend of visualerend plaats.

Doordat er concrete oefeningen worden ingezet, wordt de kern sneller geraakt. Bijgevolg krijg je sneller inzicht in je eigen situatie en kan je er aldus ook sneller mee aan de slag.

Speltherapie wordt meestal ingezet bij kinderen en jongeren. Het biedt dan de mogelijkheid om de taal van het kind of de jongere te spreken, moeilijk bespreekbare thema’s toch bespreekbaar te maken, zelfvertrouwen op te bouwen door succes te laten ervaren in spel, en zelfs kinderen die niet tot spontaan spelen komen te leren spelen.

Speltherapie kan echter ook een meerwaarde in therapie bij volwassenen betekenen. Het biedt de mogelijkheid om (in)zicht te krijgen op jezelf in relatie tot jezelf en in relatie tot anderen, denken om te zetten in voelen door je onbewuste aan te spreken, en ernaar te leren handelen.

Speltherapie kan enerzijds als therapie op zich worden ingezet, anderzijds als onderdeel van een individuele, relatie-, gezins- of andere specifieke therapie.